Wednesday, March 17, 2021

අම්මා සඳකි ...

අම්මා සඳකි මම ඒ ලොව හිරුය රිදී...

ඒ ඉර හදෙන් නුඹෙ ලෝකය එළිය වුනි..

රැකුමට පුතුන් දිවියේ දුක් ගැහැට විදී..

පිය සෙනෙහසට කව් ගී ලැයැවුනා මදී..


සිරුරේ දුවන්නේ මගෙ ලේ නොවැ පුතුනේ..

කුසයේ නොදැරුවත් දිවි බර මට රැදුනේ..

මහ මෙරකට උසයි දරු පෙම හදපතුලේ..

පුදුමයි පුතුනි කිම මගෙ ලේ කිරි නොවුනේ..


මවකට මුවාවී නුඹවෙත දිවි දුන්නේ..

මම වෙමි පුතුනි එය මා පමණයි දන්නේ..

පියසෙනෙහස නැතිද දරුවනි හදුනන්නේ..

අම්මාවරුන් පමණද මතු බුදු වන්නේ..


ගායනය : ටී.එම්. ජයරත්න

පද රචනය : මාලනී ජයරත්න

සංගීතය : රෝහණ වීරසිංහ


ඔබේ ජනප‍්‍රිය වෙච්ච පළවෙනි ගීතය ”අම්මා සඳකි” ගීතය නේද?

 

මේ ගැන මාලිනී ජයරත්න මහත්මිය අදහස් දක්වමින් "කාලයක් තිස්සේ මගේ පපුවේ තිබිච්ච ප‍්‍රශ්නයක් ඔය. අම්මලා විතරද බුදුවෙන්නේ කියන ප‍්‍රශ්නය. මොකද මම දියණියක් හැටියටත් දැක්කේ අපේ ගෙදර උනත් වටපිටාවේ ගෙවල් උනත් දරුවෝ ළංවෙලා ඉන්නේ අම්මට. තාත්තලා උදේට වැඩට ගිහිල්ලා හවස්වෙලා එන්නේ. ආදරේ තිබ්බට තාත්තට ළංවෙන්න එදා කාලේ දරුවෝ හරි බයයි. අපට අවවාදයක් දෙන්න වරදක් දැක්කොත් දඬුවම් දෙන්න එහෙම මිසක තාත්තා දවසෙම ඇත්තෙත් නැහැනේ අම්මා වගේ. ටික ටික තේරුම් යනකොට මට දැනෙනවා තාත්තා අපි වෙනුවෙන් නේද මේ උදේට ගිහිල්ලා හැන්දෑවට එන්නේ. රස්සාවකට නේද මේ යන්නේ. තාත්තා ගේන සල්ලිවලින් නේද අම්මා මේ ඔක්කොම කරන්නේ. මට හරි දුකක් දැනෙනවා තාත්තා ගැන. එතකොට මගේ පපුව තුළ නිරායාසයෙන් ලෙන්ගතුකමක් ඇතිවෙනවා. ඒකත් එක්කම මං විවාපත් වුණාම මම දකිනවා මගේ දරුවොත් මගේ පස්සෙන් තමයි. මොකද මගේ ස්වාමිපුරුෂයා සෑහෙන කාර්යබහුල කෙනෙක් වෙලා හිටියේ මගේ දරුවෝ පොඩි කාලේ. ඒගොල්ලෝත් අම්මා අම්මා ගගා දුවයි පුතයි දෙන්නා අත් දෙකේ එල්ලීගෙන තුරුල් වේවි මගේ පස්සෙන්ම තමයි. ඒ කාලේ මහත්තයට රෙකෝඩින්ග්ස් තියෙනවා, අලූත් කැසට් බිහිවෙනවා, ගුවන්විදුලි වැඩසටහන් තියෙනවා, රාත‍්‍රී කාලවලදී ප‍්‍රසංග වලට යනවා, වගේම රැුකියාවකුත් කරනවා ගුරු සේවය. එතකොට ඔහු හරිම කාර්ය බහුලයි ඒ කාලේ. කෑම ටික කන්න වෙලාවක් නෑ. ඒ කාලේ ඔහුට වඩා දරුවෝ දෙන්නම මගේ ඇසුරේ තමයි හැදෙන්නේ. එතකොට මට දැනෙනවා මං පුංචි කාලේ ලබපු අත්දැකීම මේ දරුවන්ටත් ලැබෙනවා ඇති කියලා මං පුළුවන් තරං ඒගොල්ලන්ට තාත්තගේ අගය කියලා දෙනවා. පුතේ අප්පච්චි කන්නවත් වෙලාවක් නැතුව ඉන්නේ, ඔයගොල්ලෝ නිසා තමයි මේ ඔක්කොම කරන්නේ. අම්මා උයන්නේ අප්පච්චි ගෙනල්ලා දෙන බඩු. පුංචි ලෝකෙට දැනෙන්න මම හෙමින් කියලා දෙනවා අප්පච්චිගේ ඇති වටිනාකම. අප්පච්චි හොඳටම ආදරෙයි. හුරතල් කරනවා තුරුල් කරගෙන ඉන්නවා සෙල්ලං කරනවා. නමුත් දරුවන්ට මං ඒ දේවල් කියලා දුන්නා මම කුඩා කාලේ දැකපු දේ නිසා. ඔය අතර මට පුද්ගලිකව අත්දැකීම් දෙකක් ලැබෙනවා. ඒ දෙක තමයි ප‍්‍රබලව බලපෑවේ මේ ගීතය ලියන්න.

 

මොකක්ද ඒ සිදුවීම? 

මගේ ස්වාමියාගේ හිතවත්ම යහළුවෙක් හිටියා. මහත්තයා විවාහ වෙන්න කොළඹ ඇවිත්

 

ඒගොල්ලන්ගේ ගෙදර තමයි නැවතිලා හිටියෙත්. එදා ඒ හැමදේම කළේ ඒ යුවල. නිතර අපි ගෙවල්වල යනවා එනවා. ඔය අතරේදී එක කාලයක් ගෙවුනා අපි දෙගොල්ලන් ට යන්න එන්න මුණගැහෙන්න බැරිවුණ. දවසක් හැන්දෑවක අපි පිටකෝට්ටේ පන්සලට ගිහිං එමින් ගමන මං මහත්තයට කිව්වා අපි යන්කො පොඞ්ඩක් බලල එන්න කියලා. පන්සල පිටුපස්සේ තමයි එයාලගේ ගේ තිබුණේ. කුලී ගෙයක උනත් මධ්‍යම පංතියේ හොඳ සැප පහසුකම් සියල්ලෙන් පිරුණු නිවසක් ඔවුන්ට තිබුණේ. පුදුමයි අපි යනකොට ලයිට් එකක්වත් දාලා නෑ. දොරට ගහලා ගහලා කව්රුත් නැති තැන එන්න හැරෙනකොට මෙන්න දොර ඇරුණා. එදා ඒ අපේ හිතවතා හිටපු හැටි දැක්කම පුදුමයි, සරමක් ඇඳගෙන කොන්ඬේ අවුල්වෙලා, ලොකු වෙනසක්. ගෙයි බඩුමුට්ටු මුකුත් නෑ. එක කාමරේක දරුවෝ ටික බිම නිදි. මට හිතාගන්න බෑ. අපේ මහත්තයා ඇහුවා ඇයි මේ කියලා. එතකොටත් අර මාස අටේ දරුවා ඇහැරගෙන අඬනවා. ”චුටි දුව නිදාගන්නේ නෑ, ඇත්තටම ජයේ මට කරන්න දෙයක් නෑ, මං මේ පිරිත් කියනවා දුව නිදිකරන්න” කියලා කිව්වා. මම ඒ පාර දරුවා වඩාගෙන තුරුල් කරන් ඔලූව අතගානකොට දරුවට ඉබේම නින්ද ගියා. බලපුවම එයාගේ බිරිඳ දරුවෝ හතරදෙනා එයාට දාලා, එයාව දාලා ගිහිං වෙන අනියම් සම්බන්ධයක් තිබිලා. ඊටපස්සේ ඔහු මේ දරුවන්ගේ යුතුකම් ඔක්කොම කළා. ඒ පුදුමාකාර තාත්තා ගැන දරුවෝ ගැන ඔවුන්ව එදා දැකපු විදිහට මගේ හිතට ආවේ පුදුමාකාර කම්පනයක්. ඔය සිද්ධිය අතරේ අපේ තවත් අසල්වාසී පුතෙක් එය ගේ තාත්තව ගේ හදනකන් තියාගත්තා මුරකාරයා වගේ වැඩකාරයා වගේ. එයා ටිකෙන් ටික ඉහළට යනකොට තාත්තව හෙමින් ඈතකට ගිහිං ඇරලූවා. ඉන්පස්සේ අර ජීවත්වෙන පියා නැති විදිහට හැමතැනම කතාවක් පැතුරුවා. ඔය අතරේ තාත්තා ආපහු ආවා ඒ ගෙදරට. පස්සේ කාලේ මේ පැත්තට ඇවිල්ලා මට විස්තර කිව්වා. මෙතනින් යන එනකොට මගේ පුතා එහෙම කොන්ඩ සීයේ කියනවා. කොණ්ඩයක් බැඳලා තිබ්බේ ඒ සීයා. ඒ සීයා පුංචි පුංචි කතන්දර කියනවා මේගොල්ලන්ට. දවසක් මාව දැකලා අනේ නෝනේ කියාගෙන ආවා. මං ඇහුවා කොහෙද සීයේ ගිහිල්ලා හිටියේ සීයා කියලා. එතකොට තමයි කිව්වේ පුතා ජීවත්වෙන මට මරණ සහතිකෙකුත් හැදුවනේ නෝනේ කියලා. ඒ වෙලාවේ මම හිතාගන්න බැරි වේදනාවකට පත්වෙලා තමයි මේ ගීතයේ අවසන් කොටස ලියලා අවසන් කළේ. ඔන්න ඔය වගේ කරුණු හේතු ගොඩක් උඩ තමයි මගේ අතින් ඔය ගීතය ලියවුණේ. ඒක අතිසාර්ථක ගීතයක් වුණා. ගුවන්විදුලි සංස්ථාවේ සරල ගී වැඩසටහන පටිගත කරලා දින විසි එකක් ඇතුළත වැඩිම වාරයක් ප‍්‍රචාරය වූ ගීතය හැටියට මේක වාර්තාවක් තිබ්බා. මගේ මුලින්ම ජනප‍්‍රිය වුණේ මං හිතන්නේ ඒ ගීතය තමයි.


(උපුටා ගැනීම - යුගන්ති යශෝධරා /දිවයින)




නිදි නැති රැය පුරාවට ...

නිදි නැති රැය පුරාවට කිසි නිමක් නැති සිතිවිලි සයුරටත් වැඩි මිස අඩුත් නැති අවසානයේ දී ඒ හැම බොඳ මීදුමක් සේ ඈතට පාවි පාවි ගිය හැටි මතකයි ජිවිත...