Thursday, October 8, 2020

කියයි මිහිරි කතා ...

කියයි මිහිරි කතා නිතර රසට ගොතා

බොලද සුපෙම් ලතා මලකි නාරි ලතා

ඔමරි කරන ලතා සුවද සමන් ලතා

ආවෙමි හද පතා හිනා වෙයන් ලතා


රුන්ද රුන්ද ගත මල වට බඹරු නටන්නේ

ඇයි මන්ද මන්ද මගෙ හදවත ඔබට ඇදෙන්නේ

නුවන් බදන රුවන් දසුන

ඔබයි සොදුර සිත නළවන

සැපතකි මට ඔබේ සෙවන

එන්න දයාවී


කියයි මිහිරි කතා නිතර රසට ගොතා

බොලද සුපෙම් ලතා මලකි නාරි ලතා

ඔමරි කරන ලතා සුවද සමන් ලතා

ආවෙමි හද පතා හිනා වෙයන් ලතා


මන්ද මන්ද මැණිකේ ඔය ඇස් දෙක රතු වී

මම සන්ඩු වුනේ ඔච්චමටයි එදා තරහ වී

සවන පිනන මන බන්ධන

ගී අසමින ඔබට ගයන

මගේ පුන්චි පැල ඇතුලට

එන්න දයාවී


කියයි මිහිරි කතා නිතර රසට ගොතා

බොලද සුපෙම් ලතා මලකි නාරි ලතා

ඔමරි කරන ලතා සුවද සමන් ලතා

ආවෙමි හද පතා හිනා වෙයන් ලතා


ගායනය - ධනපාල උඩවත්ත 

පදරචනය - සමන් චන්ද්‍රනාත් වීරසිංහ 

සංගීතය - ආර්.ඒ. චන්ද්‍රසේන 


මෙම ගීත රචනයට පසුබිම් වූ හේතුව සමන් චන්ද්‍රනාත් වීරසිංහයන් විස්තර කරමින්. මගේ බිරිඳ දයාලතා. මට දරුවෝ තුන්දෙනෙක් ඉන්නවා. 

අපි විවාහ වෙන්න කලින් ඉස්සරම, පුන්සිරි සොයිසාගේ "සෙව්වන්දියකට පෙම් බැන්ඳා" ගීතය ලියපු කාලේ පුන්සිරි අපේ ගෙදරට ආවාම කිව්වා සමන් අයියා ධනේටත් (ධනපාල උඩවත්ත) සිංදුවක් ලියලා දෙන්නකෝ කියලා. මං ඉතිං ගීතයක් ලියලා දුන්නා. දවසක් මේගොල්ලන්ගේ ගෙවල් කිට්ටුව පානදුරේ තිබුණා සංගීත සංදර්ශනයක්. ධනපාලත් ඒකෙ සිංදු කියනවා. මං ධනේට කිව්වා ධනේ ඔය සිංදුව පොඞ්ඩක් කියන්න කියලා. ධනපාල උඩවත්ත එදා ඒ සංගීත ප‍්‍රසංගයේදි ඒ ගීතය ගායනා කළා. ඒ ”කියයි මිහිරි කතා” ගීතය. ඒ මට දයාලගේ ගෙදරට යන්න වරම් නැති කාලේ, අර ප‍්‍රසංගයට පහුවෙනිදා මං යනකොට මෙයාලගේ ගෙවල් පාරෙන් දයාගේ අම්මා කියනවා ගෙදරට ඇවිත් කියන්න බැරි එව්වා ලවුඩ් ස්පීකර් වලින් කියෝනව කියලා. ඇය එහෙම කිව්වට කමක් නෑ ඉතිං. මොකද මං මේක මගේ බිරිඳට ලියපු ගීයක්. 


(උපුටා ගැනීම - යුගන්ති යශෝධරා දිවයින)







රෑ වැඩ මුරය ...

රෑ වැඩ මුරය අවසන් වන කණිසමට

නුඹෙ මුව පෙනෙයි පරවුණු කුසුමක් ලෙසට

අරුණළු කැරලි වැටෙනා සඳ අළුයමට

නුඹේ ලොවට රෑ වෙයි පෙර කල පවට


තුන් තිස් පැයේ දෑඟිලි නිදි වරන්නේ

නිල් එළියටයි පෙති ගෝමර දැවෙන්නේ

මල් විය නොවෙද මේ දියකර හරින්නේ

මැසිමද හිතද මහ හයියෙන් හඬන්නේ


රෑ වැඩ මුරය ...


නුඹෙ කඳුලැලිද සයුරේ රළ නඟන්නේ

හද සුසුමන්ද පවනක් වී හමන්නේ

තනි නොතනියට හෙවනැල්ලද සිටින්නේ

ඇඳුමද නුඹේ ජීවිතයද මහන්නේ


ගායනය - සුනිල් එදිරිසිංහ 

පද රචනය: බන්දුල නානායක්කාරවසම්

සංගීතය: රෝහණ වීරසිංහ

ඇඟළුම් ක්ෂේත‍්‍රය ගැන කතා කරනකොට අදටත් ප‍්‍රමුඛව කතා කරන්නේ බන්දුල නානායක්කාරවසම්ගේ රෑ වැඩ මුරය ගීතය පිළිබඳව. අවුරුදු 35 ක් තිස්සේ මේ ගීතය එක ලෙස ජනප‍්‍රියතත්වයේ තියෙනවා. මේ සුලබ ප‍්‍රස්තුතය ගැන විවිධ ගීත ලියවුණත් ඒ කිසිවක් මේ ගීතය තරම් කතා බහට ලක්වුණේ නෑ කියන එකයි විචාරකයින් ගේ මතය.

මේ ගීතය පිළිබඳව බන්දුල නානායක්කාරවසම් අදහස් දක්වමින් "සුනිල් අයියගෙන් මට විශාල කීර්තියක් ලැබුණේ රෑ වැඩ මුරය සහ වියෝ වූ පසුවයි ගීත දෙකෙන්. කටුනායක ඇඟළුම් කර්මාන්ත ශාලා ගැන අහලා තිබණනට ඒ කාලේ කොග්ගල ඇඟළුම් කර්මාන්ත පුරය එහෙම තිබුණේ නෑ. කුරණ, කටුනායක තමයි මේ කර්මාන්තයේ ළමයි අපිට දකින්න පුළුවන් වුණේ. අපි දවසක් මළගෙදරක යද්දී මහ රෑ යාමෙක මේ ළමයි කෑ කෝ ගහගෙන කර්මාන්ත ශාලාවට යනවා දැක්කා. අපි මළගෙදර ගිහිං එනකොට ඒක ඉතා නිහඬව නිසංසලව තිබුණා. ඒක ඇතුළේ කිසි සද්දයක් බද්දයක් නෑ. අපි එද්දී එතැන ටිකක් නැවැත්තුවා. එතැන සුදු බිත්තියක් තිබුණා. උඩ සිවිලිමක් තිබුණා. ඒ දෙක අතරින් නියෝන් එළිය එළියට ගලාගෙන යනවා. කර්මාන්ත ශාලාවේ ලස්සන තණ බිමේ නියෝන් එළිය විහිදිලා විසිරිලා දොරේ ගලලා ගිහිං තිබුණා. මට හිතුණා මේක ඇතුළේ මේ ළමයින්ගේ තාරුණ්‍යය පුදුම විදිහට දියවෙනවා කියලා. මේ ගීතය ජනකවි ආරට ලිව්වේ. සිංහල ජනකවි වලට මං හරි කැමතියි. කුලේ අයියයි සුනිල් ආර්. ගමගේ දෙන්නා තමයි මේ ගීතය ලියන්න පසුබිම හැදුවේ.

අතීත ජන සමාජය තුල පුද්ගල වෘත්තීය දිවිය හා බැඳුනු ජන කවි අප අසා ඇත්තෙමු.. ඔවුන් ඉන් බලාපොරොත්තු වුයේ සිය වෘත්තීය දිවියේ ඇති කටුක කටෝර, දුක්ඛිත ස්වභාවය මදක් හෝ අස්වසා ගැනීමයි. එකල ඔවුහු ස්වයන්පෝෂිත වුහ. යුගයෙන් යුගයට සියලු දෑ අලුත් වෙද්දී ආර්ථිකය සංවර්ධනය කරා ගමන් කරවීමට පාලක පිරිස් උනන්දු විය. විවෘත්ත ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති බිහිවිය. රට යම්තාක් දුරකට හෝ සංවර්ධනය වන්නට ඇත. නමුත් ඒ හා බැඳුන නොයෙක් සාමාජීය ගැටළු, පුද්ගල ජීවිතයේ සංවර්ධන ගැටළු විටින් විට අහන්නට දකින්නට ලැබිණි.

බන්දුල නානායක්කාරවසම් ගීත රචකයා මේ ගීතයෙන් සියුම්ව ස්පර්ශ කරන්නේ එවකට දැඩි කතාබහට ලක් වූ සමාජයේ තවත් වෘත්තියකි. ඒ ඇඟලුම් වෘත්තියයි. අපනයන වෙළඳ කලාප වශයෙන් ඇඟලුම් කර්මාන්ත ශාලා බිහි වෙද්දී ඒ හරහා රැකියා දහස් ගණනින් නිර්මාණය විය. ග්‍රාමීය සහ අර්ධ නාගරික දරිද්‍ර තාවය හේතුවෙන්ම නොයෙක් ප්‍රදේශ වලින් ශ්‍රමය මේ බිහි වන රැකියා වෙත ඇදෙන්නට විය. නගරයේ සමාජ විෂමතාවන් ගැන නොදත් ගමේ ගමේ අහිංසක යුවතියන්ද ඔවුන්ට තිබු සිහින කිහිපයක් මල්ලක දමාගෙන නගරයට ආවේ ඉන් කිහිපයක් හෝ සැබෑ කර ගැනීමේ අරමුණ පෙරදැරිවයි. නගරයේ ජීවිතය ඔවුන් සිතූ තරම් සුන්දර නොවූ තැන, නගරයේ ඔවුන්ගේ කියා කිසිවෙකු නොසිටි තැන සිදු වුයේ හමු වූ, කතා කල පමණින් යමෙකුගෙන් පිහිට පැතීමයි. අතිශය ආත්මාර්ථකාමී සමාජයේ ඔවුන් රවටා ඔවුන්ගෙන් සිය වුවමනා සපුරා ගැනීමට පිරිසක් බිහි වන්නේ මෙලෙසයි. ඔවුන් මුහුණ පාන ජීවිතය රචකයා දකින්නේ මෙලෙසයි.

රෑ වැඩ මුරය අවසන්වන කණිසමට

නුඹෙ රුව පෙනෙයි පරවුණු කුසුමක් ලෙසට

අරුණලු කැරළි වැටෙනා සඳ අලුයමට

නුඹේ ලොවට රෑ වෙයි පෙර කළ පවට….

රාත්‍රී වැඩ මුරය නිමා කල ඇඟලුම් යුවතිය දැඩි වෙහෙසට පත්වීම නිසාම ඇගේ මුහුණ පර වී ගිය මලක් සේ දිස් වෙයි. කිසිඳු සතුටක් සිනාවක් ඒ තුල නෑ. රෑ වැඩ නිමා වී නවාතැන් බලා යන ඔවුන්ට රාත්‍රිය උදා වෙන්නේ උදෑසනයි. නින්දක් කියා සුළු විවේකයක් හෝ ඔවුන්ට ඇත්තේ උදෑසන පමණකි. එය සැබෑවටම පෙර කල පවක් ගෙවනා සේම දුකකි..

තුන් තිස් පැයේ දෑඟිලි නිදි වරන්නේ

නිල් එළියටයි පෙති ගෝමර තැවෙන්නේ

මල්විය නොවෙද මේ දියකර හරින්නේ

මැෂිමද හිත ද මහ හයියෙන් හඬන්නේ..

ඇයට මෙන්ම ඇගේ දෑඟිලි වලටද එක දිගට මැසීම හැරෙන්නට කිසිඳු විවේකයක් නැත. ඇගේ සුන්දරත්වය මැහුම් ශාලාවේ කෘත්‍රිම ආලෝකයටම වියැකී යැයි.. මේ ගෙවී යන්නේ ජීවිතයේ විඳින්නට තියන මල් වයසම නොවේද.. මැෂිමේ ශබ්දයට මුවා වී ඇගේ හදවතේ දුක නිසාම නිරන්තරයෙන්ම හඬයි.. “මැෂිමද හිත ද මහ හයියෙන් හඬන්නේ”.. ගීතයේ පද සියල්ලෙන්ම රසික හදවත එක එල්ලයේම ස්පර්ශයට සමත් එක් පද පේලියකි.

නුඹෙ කඳුළැලි ද සයුරේ රැළි නඟන්නේ

හද සුසුමන් ද පවනක් වී හමන්නේ

තනි නොතනියට හෙවණැල්ල ද සිටින්නේ

ඇඳුම ද නුඹේ ජීවිතය ද මහන්නේ…

ඈ හෙලන කඳුළු සයුරක මහා දිය කන්දට සමයි.. හෙලු සෝ සුසුම් හමන සුළඟට සමයි.. නගරය තුල තමාට තමා පමණක්ම වෙයි. ඇයගේම කියා ඈට පිහිට වන්නට කිසිවෙකුත් නැත. ඇය මැෂිමක් සමග දැඩි වෙහෙස වී මේ සිදු කරන්නේ ඇඳුම් මැසීම පමණක් වුවත් ඒ පිටුපස සැඟවී ඇති ඇගේම ජීවිතයේ, ඇගේ පවුලේ අඩුපාඩු සපුරාලීම ඇගේ එකම අරමුනයි..

“ඇඳුම ද නුඹේ ජීවිතය ද මහන්නේ” ගීතය තුල ඇති තවත් විශේෂ පද පේලියකි. නිසැකවම රසික හද කම්පාවට පත් කරවන සුලුය…


(උපුටා ගැනීමකි)




නිදි නැති රැය පුරාවට ...

නිදි නැති රැය පුරාවට කිසි නිමක් නැති සිතිවිලි සයුරටත් වැඩි මිස අඩුත් නැති අවසානයේ දී ඒ හැම බොඳ මීදුමක් සේ ඈතට පාවි පාවි ගිය හැටි මතකයි ජිවිත...