කවිකාරියේ
සිංදු කියනා ළඳේ
නුඹදෝ රැහේ කෝකිලා
මගෙ පාඩුවේ
යන්ට යනවා ඔහේ
අනේ ස්වාමී
හැන්දෑ වෙලා //
දෙකනේ රිදී තෝඩු ලා
නළලේ කොකුම් පාට ලා
වීණා වයා තාලෙටා
කවි ගී අසා ආවේ මා
වීණා වයා කවි ගී ගයා
අපි යන්නේ රුපියල් සොයා
කවිකාරියේ
සිංදු කියනා ළඳේ
නුඹදෝ රැහේ කෝකිලා
මගෙ පාඩුවේ
යන්ට යනවා ඔහේ
අනේ ස්වාමී
හැන්දෑ වෙලා
හිඟමන් නොයා මාවතේ
මහදේ රැ‍ඳෙන් රූපිකා
සසරේ ගෙනා ආදරේ
අඳුරයි ඔබේ දෝතටා
දෙවි සාමිනේ මංදා අනේ
සිත මාගේ චංචල වෙලා
කවිකාරියේ
සිංදු කියනා ළඳේ
නුඹදෝ රැහේ කෝකිලා
මගෙ පාඩුවේ
යන්ට යනවා ඔහේ
අනේ ස්වාමී
හැන්දෑ වෙලා //
ගායනය - කීර්ති පැස්කුවෙල්, ධම්මිකා බණ්ඩාර
සංගීතය - මහින්ද බණ්ඩාර
ගී පද - සමන් චන්ද්‍රනාත් වීරසිංහ
"කවිකාරියේ සින්දු කියනා ලඳේ" ගීතයට පසුබිම් වූ ප්‍රස්තුතය සමන් චන්ද්‍රනාත් වීරසිංහයන් විසින් පැහැදිලි කරමින්.........
කීර්ති පැස්කුවෙල්ගේ හුඟක් ගීත මම ලියපුවා. ඒ කාලේ අපේ පානදුරේ ගෙවල් කිට්ටුව හරස් පාරක ගාඩි රැහේ අය ඇවිත් වාඩිලා ගෙන හිටියා. ඉතිං එතන ඉන්නවා, සුදු පාට ලස්සන නෙමෙයි, තලෙළු පැත්තෙනුත් කළු පැත්තට බර යුවතියක්. ඇය පොල් කටු වීනාව ගගහා ඔතන සිංදු කියනවා. හැන්දෑවට එහෙ මෙහෙ යනවා. මේ හුඟක් ඉස්සර. ඉතිං ඇය මා එක්ක කතා කරනවා බයෙන් බයෙන්. මට පේ‍්‍රමණීය හැඟීමක් පහළ වෙලා තිබුණේ නැහැ ඇය පිළිබඳ. නමුත් අතනින් යනකොට අර ඇය ගයන ගී අහගෙන ඉඳලා යන්න කැමැත්තක් තිබුණා.
දවසක් දා හම්බවෙච්ච වෙලාවේ එක පාරටම ඉඳන් කිව්වා ‘සාමි අපි හෙට යනවයි’ කියලා. එතකොටයි මං දැනගත්තේ මේ ගොල්ලෝ සුමානයකට වැඩිය ඉන්නේ නෑයි කියලා. එතන කුකුලෝ එළුවෝ ඔක්කොමත් එක්ක ඉන්නේ ඔවුන්. හැබැයි හරි සුන්දරයි මේ යුවතිය. මේ සිදුවීම මගේ ඔලූවේ තිබුණා. දවසක් දා මහින්ද බණ්ඩාර කීර්තිටයි ධම්මිකාටයි ගීතයක් ලියන්න කියලා මෙලඩි එකක් මට දුන්නා. ඒ මෙලඩි එක අහනකොටම මට හිතුනේ ඒකට ගැලපෙයි කියලා අර සිද්ධිය. ඉතිං ඒ වෙලාවේ තමයි ලිව්වේ කවිකාරියේ සිංදු කියනා ළඳේ. ඉතාම ජනප‍්‍රිය වුණා.
(උපුටා ගැනීම - යුගන්ති යශෝධරා දිවයින)
No comments:
Post a Comment