සඳ දිය දෙවුන සේ සිනහව දු‍ටුවාම...
නුඹ කොයිතරම් සුවඳද මගේ සිත ගාව..
දෑකුල සිරිත් සිටි සඳ මග අවුරාන...
හමුවී වැලපෙමුද මෙලෙසින් හැමදාම...
නෑබුල් පැතුම් අහසට නැග රහසේම...
දිලිසෙන්නේද පුර පස වී සඳ ගාව..
ඒ හඳ ඇයිද දියවකවී මුලු රෑම...
දියවී ගිහින් බැදුනේ තරු ඇස ගාව..
ළය මත පිපුනු උණුසුම් සුසුමක සුවඳ..
සෝදාහල හැකිද ගැරහුම් රළ ගාව...
කඩ ඉම ළඟ ඉදන්වත් නුඹ හැමදාම..
මට අත වනාපන් නළියන නළ සේම..
ගායනය - අසංග ප්රියමන්ත පීරිස් / මාලිනී බුලත්සිංහල
පදරචනය - නිලාර් එම්. කාසිම්
සංගීතය - සමන්ත පෙරේරා
”සඳ දිය දෙව්න සේ සිනහව පිපුනාම” ඔබේ මුල් යුගයේ රචනා වූ අදටත් ජනතා ආදරයට පාත‍්‍ර වූ ගීතයක්? නිලාර් එම්. කාසිම් මහතා මේ පිළිබඳව අදහස් දක්වමින්.......
විහඟ ගීතය ලියපු කාල පරිච්ඡේදයේදි තමයි මේ ගීතයත් ලියවෙන්නේ. අසංග ප්රියමන්ත ගේ ගී එකතුවකට මේ ගීතය සහ පැහැසර අරුණක කියන ගීත ද්විත්වයම එකවර තමයි ලබා දෙන්නේ.
මම සාමාන්‍ය මුස්ලිම් සමාජයෙන් එන කෙනෙක්. නමුත් සිංහල සමාජය හෝ සිංහල සංස්කෘතිය කවදාවත් මට ආගන්තුක වුණේ නැහැ. කවදාවත් මගේ හිතේ ජාතිවාදය හෝ ආගම් වාදය හෝ ඒ ගෝත‍්‍රවාදී හැඟීම් තිබුණේ නැහැ. එවන් ඕනෑම ආකාරයක අන්තවාදයක් පිළිබඳ මා තුළ තියෙන්නේ පිළිකුල් සහගත විරෝධයක්. එතකොට මම මේ ගීතය තුළ මතු කරන්නේ ජාති කුල ආගම් පටු මතවාද දෑ කුල සිරිත් අභියෝගයක් වුණා කියලා හුදෙක් අඬා වැලපිලා ඒ හමුවේ පරාජය වීම විතරක්ද පේ‍්‍රමයකට කරන්න තියෙන්නේ. පේ‍්‍රමය ඊට වඩා උත්කෘෂ්ට වෙන්නේ නැද්ද කියන කාරණාව. මේ ගීතයේ සංගීතය අධ්‍යක්ෂණය කළේ සමන්ත පෙරේරා. ඒ කාලේ ඔහුත් ආධුනිකයි. මමත් ආධුනිකයි. නමුත් ආධුනික නිර්මාණ ශිල්පීන් විදිහට අපි එකතුවෙලා කරපු ඒ නිර්මාණ කටයුත්ත අතිශය සාර්ථකත්වයට පත්වුණා. මාලිනී බුලත්සිංහල සහ අසංග ප්රියමන්ත පීරිස් ගේ කට හඬින් ඒක ජීවමාන වීම තුළ මං හිතන්නේ අදටත් එදා වගේම මේ ගීතය ජනප‍්‍රියයි.
(උපුටා ගැනීම - දිවයින යුගන්ති යශෝධරා)
No comments:
Post a Comment