ලෙන්චිනා මගේ නංගියේ ඇයි
ගංතෙරට වී ගොම්මනේ
ලෙන්චිනා මගේ නංගියේ ඇයි
ගංතෙරට වී ගොම්මනේ
පෙත්තරේ ළඟ පැන් තොටේ ගම්මානයේ පව් සෝදනා
රත්තරන් වී කළු වලාකුළු චන්ද්‍රයා සේ පායලා
ලෙන්චිනා ඇති වැඩ කළා දැන් ගෙදර යං කළුවර වුණා
ලෙන්චිනා ....
පින්වතුන් කැල ඇන්ද සළුපිලි සේදුවා නුඹ සේදුවා
තාම නෑ කිලි කුණු ගිහින් ඒ කිම්ද නොදැනේ කාරණා
සේදිලා පරිශුද්ධ වීමෙන් යුග දෑත් නුඹෙ බබලනා
ලෙන්චිනා ....
පදරචනය - රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ
සංගීතය - රෝහණ වීරසිංහ
ගායනය - සුනිල් එදිරිසිංහ
රත්න ශ්‍රියන්ගේ අත්දැකීමක් ඇසුරෙන් ඔහු මේ ගීතය රචනා කර ඇත. රජයේ සේවයකු බැවින් 1987 පැවති පළමු පළාත් මැතිවරණයේ ඡන්ද ස්ථානයක වැඩ කිරීමට ඔහුට සිදු විය. එහිදී ඡන්දය භාවිතා කිරීමට පැමිණි අයගේ නම හඬ නගා කීමට ඔහුට පැවරුණ එක රාජකාරියක් විය. මෙම රාජකාරිය කරන රත්න ශ්‍රියන්ට පෙනුණා ඔහු නම් කියවද්දී හොඳට හැඳ පැලඳ ආ තරුණ තරුණියන් අපහසුතාවයට පත් වෙනවා. සමහරු රවනවා, සමහරු ඇඹරෙනවා, මහපටැඟිල්ලෙන් පොළොව හාරනවා. මේ ඇයි කියලා හිතලා බලද්දී ඔහුට වැටහෙනවා තමන් කියවන්නේ මොවුන්ගේ සම්පුර්ණ නම බවත් ඔවුන් අයත් වන කුල ගෝත්‍ර වල විස්තර මේ නම් වල ඇතුලත් වන බව.
තමන් කුල හීන යයි හැගෙන අයට තම නම ඇසීම ලජ්ජාවට කාරණයක් බව රත්න ශ්‍රියන්ට වැටහුණේය. මෙම අත්දැකීමෙන් ඔහුගේ සිත සසල විය. ඔහුට මතක් වෙනවා බුදු රජාණන් වහන්සේ දේශනා කළ වසල සුත්‍රය.
න ජච්චා වසලො හොති
න ජච්චා හොති බ්‍රාහ්මණො
කම්මනා වසලො හොති
කම්මනා හොති බ්‍රාහ්මණො
උපතින් කෙනෙකු වසලයකු හෝ බ්‍රාහ්මණයකු හෝ නොවේ. කරන ක්‍රියාව අනුවම කෙනෙකු වසලයකු හෝ බ්‍රාහ්මණයකු වේ.
මෙම ගීතය අතීතයේ වූ රැකියා ක්‍රම පදනම් කරගත් කුල ක්‍රමය හෙලා දකින ගීයකි.
ලෙන්චිනා මගෙ නංගියේ ඇයි
ගංතෙරට වී ගොම්මනේ
ගොවි, කරාව, දේව, කුඹල්, වහුම්පුර වැනි නොයෙකුත් කුල අතර රජක කියන්නෙ පහත්යැයි සම්මත කුලයක්. මෙහි එන ලෙන්චිනා රජක කුල තරුණියක්. ලෙන්චිනා හැමදාමත් ගොංමන් අඳුරේ රෙදි සොදන්නීය. මේ කියන අඳුර කුල වාදයේ අඳුර හෝ නූගත්කමේ අඳුර හෝ දුප්පත්කමේ අඳුර විය හැක. ඇය හැමදාමත් මේ විදියට අඳුරට වෙලා වැඩ කරන්නෙ ඒක තමන්ගෙ උරුමය, එහෙම නැත්නම් කරුමය ලෙස සලකමින් විය හැක.
පෙත්තරේ ලඟ පැන් තොටේ ගම්මානයේ පව් සෝදනා
රත්තරන් වී කළු වලාකුළු චන්ද්‍රයා සේ පායලා
ලෙන්චිනා ඇති වැඩ කලා දැන් ගෙදර යං කළුවර වුණා
ගමේ කාගෙත් පව් සෝදන්න සිදිධ වෙන්නෙ ලෙන්චිනාට. මේ අදුරු කළු පව්කාර ඇදුම් අතර ලෙන්චිනා පවිත්‍ර රත්‍රන් ලෙස බැබලෙනවා හරියට කළු වලාකුළු අතර සඳ රත්‍රන් පැහැයෙන් බබලනවා වගේ. කතා නායකයා ඇයට යෝජනා කරන්නෙ මේ අන්ධකාරෙන් ගොඩ එන්න.මේ ක්‍රමයට තිත තියන්න.
පින්වතුන් කැල ඇන්ද සළුපිලි සේදුවා නුඹ සේදුවා
තාම නෑ කිලිකුණු ගිහින් ඒ කිම්ද නොදැනේ කාරණා
සේදිලා පරිශුද්ධ වීමෙන් යුග දෑත් නුඹෙ බබලනා
මේ කිළි කුණු කවදාවත් සෝදල ඉවර කරන්න ලෙන්චිනාට නොහැක. ඒ අන් අයගේ පව්කාර කම් ඇයට සෝදා යලි පින්වතුන් බවට පත් කරන්න බැරි හින්දාය. ඒත් සමාජයේ පහත් යයි සැලකෙන කුලයක උපන්නත්, ක්‍රියාවෙන් ඇය පින්වතියක් බැවින් ඇය බබලනවා.
ජසයා හා ලෙන්චිනා කෝලමේ නාද මාලාව ආශ්‍රය කරගෙන ගීතය රචනා වී ඇති අතර රෝහණ වීරසිංහයන් කෝලම් සංගීතය ඇසුරෙන් මෙම ගීතයේ තනු නිර්මාණය කර ඇත.
No comments:
Post a Comment