කොතරම් හිත මිතුරන් සිටියත්, මව්බිමෙන් දුර බැහැර ඉන්නා සෑම විටම ආදරය නැති අඩුපාඩුව මහා තනිකමක් සේ දැනෙන වග රටින් දුර බැහැර සිටින සැවොම පිළිගන්නවා ඇත…
රෑ දුරු රට මේ
හිම වරුසා.. සීත පාලුවේ…
මූදු සතකින්, ඈත දේසේ
මා තනිවේ..
කල්පනා ලෝ පෙම් දැහැනේ
ක්ෂිතිජ නිම්නයේ
රෑ තනි යහනේ….
දෑත වෙන්වී පෙම් විහඟුන්
සිහින තොටුපලේ
රාත්‍රි යාමේ….
රෑ දුරු රට මේ…
ගායනය - පණ්ඩිත් අමරදේව
පදරචනය - අජන්තා රණසිංහ
සංගීතය - සරත් දිසානායක
දුරබැහැර සිටිනා විටෙක මේ ගීතය තරම් හිතට කාවදිනා ගීතයක් සොයාගැනීමට අපහසුය.
ක්ෂිතිජය දක්වා දිවෙන නොනිමි නිදිවර්ජිත කල්පනා දුරස් වූ පෙම්වතුන් සැමට උරුම වූවකි… බොහෝමයක් දෙනා මේ කල්පනා ලොව තනිවන්නේ නිදියහනේදීය..
අවසන් දසුන සැමදා පෙම්වතුන් මතකයේ රැඳේ.. නිදි වර්ජිතව බොහෝදෙනා ආවර්ජනය කරන්නේ ඒ සුන්දර දසුන් කිහිපයයි.. අතිනත පටලා සිටි ඒ පෙම් රැහැන, සිහින තොටුපලේදී වෙන්වී ගිය අයුර පෙම්වතුන් නිබඳවම සිහි කරති. මෙහිදී සිහින තොටුපල කියා හැඳින්වූයේ අප සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේ ගැනෙන ‘ගුවන් තොටුපල’ විය යුතුය. මෙය ඉතා අගනා යෙදුමක් බව හැඟීමයි.. බොහෝමයක් පෙම්වතුන් සිය ප්‍රියයන්ගේන් වෙන්වී දුරබැහැර යන්නේ සිහින සැබෑ කරගැනීමටයි. ඒ සිහින සහ ආදරය වෙන්කරන තොටුපල සිහින තොටුපලයි.
පණ්ඩිත් අමරදේවයන් තරම් ගීතයක භාව ප්‍රකාශය කළ හැකි ගායකයෙක් තවත් නොමැති තරම්ය. මේ ගීතයේදී පද පෙළට සහ ගීතයේ අරුතට ඈදෙන්නටම අමරදේවයන්ගේ හඞ ද මහා තනිකමක් කියාපායි. එතරම්ම අද්විතීය පද රචනයක් නොවූවත්, ආදරය දුරස්බව සහ තනිකම එකට ඈදා සැදි පේලි කිහිපයකින් ඉතාම සංවේදී පණිවුඩයක් දෙන්නට අජන්තා රණසිංහයන් සමත් වී ඇත. මේ දෙදෙනාටම නොදෙවනි වන සරත් දසනායකයන්ගේ සංගීත නිර්මාණය ගීතයට මනා සාධාරණයක් ඉටුකරයි. දුක සහ තනිකමට වඩාත් සමීප සංගීත භාණ්ඩයන් වන බටනලාව සහ සිතාරය මනාව යොදාගැනුමෙන් සංගීතය ගීයේ අරුත ඔපදමන්නට සමත්වී ඇත.
No comments:
Post a Comment