ලංකාවේ ගීත ඉතිහාසයේ සුප්‍රසිද්ධ අනංගවාදය
හින්දු දේවකථාවල කාමාශාවන් මුර්තිමත් කෙරෙන දෙවියා අනංගයා ය. පසු කාලයේ දී ඔහුට ‘අනංග’ යන නම ද ව්‍යවහාර වූ බවත්, සිරුරක් නැත්තා යන එහි අර්ථය බවත්, සිංහල විශ්වකෝෂයේ සඳහන්ව ඇත. අනංගයාගේ දුන්න උක් දඬුවකි. සිංහල සාහිත්‍ය ග්‍රන්ථයන්හි අනංගයා නිතර නොයෙක් නම් වලින් අර්ථ දක්වා ඇත. මදය, මදනය, මල්සරය, කුසුම් සරය. ආචාර්ය හරිශ්චන්ද්‍ර විජයතුංගගේ මහා සිංහල ශබ්ද කෝෂයේ දැක්වෙන පරිදි අනංගයා යනු සිත්හී රාගික සිතිවිලි උපදවෙතැයි සලකන දෙවියා, කාම දේවයා, ඔල්සරා, කන්දර්යා ය. අනංගයා විසින් විඳිනු ලබතැයි කියන හී පහර පියුම් අසෝක අඹ දෑසමන් නිලුපුල් යන මල් පසය.
අනංගයා ගැන හිටි හැටියේ අපට කීමට සිත් වූයේ මීට වසර 59කට පෙර (1959-1950) ලංකා ගුවන් විදුලි සේවය ඔස්සේ (වෙළඳ සේවයෙන්) එවකට සිටි ජනප්‍රිය ගායකයන් දෙදෙනෙකු අනංග වාදයක පැටලී ගී ලොව විකසිත කළ අයුරු එදා තරුණ වියේ සිටි අයට නම් අමුතුවෙන් කිවයුතු නොවේ.
මේ ජනප්‍රිය ගායකයන් දෙදෙනා එච්.ආර්. ජෝතිපාල හා ජේ.ඒ. මිල්ටන් පෙරේරාය. අනංගවාදයට මුල පිරෙන්නේ අහම්බයකිනි. එකල කොළඹ මාලිගාකන්දේ සැලස්කි පෙදෙසේ පිහිටි ‘සීගිරි’ නම් නිවස ගුවන් විදුලි ගායක ගායිකාවන්ට තෝතැන්නකි. එයට හේතුව වූයේ එය ජනප්‍රිය ගීත රචක කරුණාරත්න අබේසේකරයන්ගේ නිවස වීමය. එදා ජෝතිපාල කරු සොයා එහි පැමිණියේ අලුත් ගීතයක් රචනා කර ගැනීමටය. එදා කරු ගෙදර නොසිටියේ ය. කරුගේ බාල සොහොයුරු ගුණරත්න අබේසේකර හා කතාවට වැටුණ ජෝතිපාල කියා ඇත්තේ ‘‘කරු නැති නිසා ගුණේ මේ ගීතය ලියලා දෙන්න ලෙසය. මේ පිළිබඳව ගුණරත්න අබේසේකරයන් 1980 දී පමණ ඒ අතීත කතාව කීවේය.
එදා ජෝතිපාල කළේ අපේ ගෙදර කෑම මේසයට තාලයකට තට්ටු කරමින් ගීතයක තාලයක් මුමුණා කරු අයියා එන තුරු බලා හිටිය කරු අයියාගේ පමාවීම නිසා ජෝති මට මෙහෙම කිව්වා. ‘‘ගුණේ මේ තාලෙට එහෙනං වචන ටික දාල දෙන්න.’’
මම ඒ වෙන විට ගීත ලියලා තිබුණේ නෑ. ජෝතිගේ බලවත් ඉල්ලීම නිසා ඔහුගේ තාලයට මම ‘‘රොබින් හුඩ් වගේ ලක්දිව පතල වුණ නමයි - උතුවන් කන්දේ සූර සරදියෙල් මම යි’’ කියලා ඒ ගීතයට වචන ලිව්වා. ගීතය කියලා අවසන් වෙලා මම කොළය ජෝතිට දුන්නා. ජෝති මගේ පදවල් නලවා ලෙළවා ජීවය කවා ගායනා කළා. මේ ගීතය ඒ කාලේ ගුවන් විදුලියේ අතිශය ජනප්‍රිය වුණා. අායිත් දවසක ජෝති අපේ ගෙදර ආවා. එදත් කරු අයියා හිටියෙ නෑ. එදත් මට වුණේ අලුත් සින්දුවක් ලියලා දෙන්න. ඒ කාලයේ ජෝතිට තිබුණේ ළයාන්විත හඬක්. ඒ හඬ පෙමින් වෙළුණ තරුණ හදවත්වල කිඳා බැස තිබුණා. ඒ නිසා මට හිතුණා අනංගයා ගැන ගීතයක් ලියන්න. මම ගීතයක් ලියලා ජෝතිට දුන්නා.
‘‘මේක නං මරු ගුණේ. මම මේක පාලට (පී.එල්.ඒ. සෝමපාල නම් සංගීතඥයා) හොඳ ටියුන් එකක් දා ගන්නවා’’ ජෝති කිව්වේ රටක් රාජ්ජයක් ලැබුණා වගේ සතුටකින්. මම ලිව්ව ගීතය මේ
අනංගයා මං අනංගයා
ආදරේ ප්‍රේමයේ සුරලොව තනතුරු දැරූ
අනංගයා මං අනංගයා
රාමා සීතා එක් වුණේ රාධා ක්‍රිෂ්ණ ළං වුණේ
සාලිය කුමරුට අසෝක මාලාවන් හමු වුණේ
මා නිසයි ලෝකයේ හැම යුවලම එක් වුණේ
අර සුරලොවේ මනු ලොවේ කොතැනත් මගෙ බල පෙනේ
අනංගයා මං අනංගයා
තරුණ හඳක් හොයනවා මල් පහ සැර යොදනවා
මේ උක් දඬු දුන්න නමා මල් හී සැර විඳිනවා
කුල බලේ නිල බලේ ධන බලේ පන්නලා
අර අතු පැලේ මාලිගේ පෙම්වතුන් ළං කළා.
අනංගයා මං අනංගයා
පැන දුවන්න ඕනැ නෑ දුක විඳන්න ඕනැ නෑ
මම ජීවත් වනතුරු මේ පෙම් ලෝකය පාළු නෑ
ආදරෙයි ප්‍රේමයයි සුරලොවටම හුරු කළා
අර මල්සර පෙම්බරා මඟුල් සක්වලේ රජා
අනංගයා මං අනංගයා
🤔🤔🤔🤔 හෙට දිනයේ මෙහි පිළිතුරු ගීතය බලාපොරොත්තු වන්න 😁😇😇😇
No comments:
Post a Comment