නාග කන්‍යාවකගේ රුපය වර්ණනා කෙරෙන පැරණි ගීතයක් වන සුනිල් සරත් පෙරේරා ශුරීන් විසින් රචිත ~අනෝතප්තවිල නෙලුම නෙලාළා~ගීතය
අනෝතප්තවිල විල නෙලුම නෙලාළා
පීරා වරලස මල් ගවසාලා
නාග ලොවින් බැස නාලිය ගමනින්
වරඟන පිරිවරිනා එරන්දතිය එනවා
සිතක උපන් දොල සන්සිදුවාලා
මතක සිනාවෙන් මුව සරසාලා
ඉරට මුවාවෙන් සඳට මුවාවෙන්
සිතට තුරුළු වෙනවා එරන්දතිය එනවා
කෝමල ගමනින් කෝලහැඟුම් හල
කාලය ගිරෙන් සිතුවිලි සේනා ගෙන..//
වරඟන පිරිවරිනා එරන්දතිය එනවා
නලලත කුංකුම තිලක තියාලා
නීලවර්ණයෙන් කැලුම් නෙලාලා..//
පාද කිකිණි සොලවා එරන්දතිය එනවා
අනෝතප්තවිල නෙලුම කෙලාලා..//
ගායනය :පණ්ඩිත් ඩබිලිව් ඩී අමරදේව ශූරීන්
සමග අමිතා වැදිසිංහ මහත්මිය
ගේය පද : සුනිල් සරත් පෙරේරා ශූරීන්.
සංගීතය : වික්ටර් දළුගම
ගීතය රචනා කරන්න පාදක වෙලා තියෙන්නෙ බුදු දහමේ එන විදුර ජාතකයයි. සුනිල් සරත් පෙරේරා මහතා වරෙක රඹුක්කන ප්‍රදේශයට ගිය වෙලාවක විදුර ජාතක කතාව ඇතුලත් පොතක් මිලට ගෙන තිබෙනවා. පසුව එහි අන්තර්ගත කවි වලට ඇදී ගිය සිත තුල මතුවුණු අදහස් සමුදායක් කැටිකොට ගීතය ගළපා තිබෙනවා. ගීතය රචනා කරන්න හේතුව පලවූ පුවත්පත් ලිපියක් පහතින්.
"නිලට නැමුණු කඳු පෙළින් ද, ගලන නදී ඇළ දොළින් ද රමණීය වූ උඩරට ගම මසිත් හි හැමදාමත් ඇන්දේ විසිතුරු සිතුවමකි. අමරදේව ගීයක කන්දෙන් ලන්දෙන් බැස දිව ආ සැන්දෑ කුමරිය ද, කෝමල ගමනින් පැමිණි මනකල් එරන්දතිය ද මට හමුවූයේ සෞන්දර්ය නිකේතනයක් බදු සිව්කෝරළයේ ගම්පියසක දී ය.
රඹුක්කන සිව්කෝරලයට අයත් නියම් ගම් පියසකි. රඹුක්කන නගරද්වාරයට ඉස්මත්තෙන් ප්‍රතාපවත් යෝධයෙක් බඳු වූ අලගල්ලේ කන්ද ඈතින් දිස්වෙයි. කඳු පාමුල මිටියාවත මවන්නේ පුබුදු සිරියාවකි. බෙලිගොඩපිටිය වෙල්යායට පසුබිමින් නිලව නැමී ගිය තවත් කඳු පෙළකි.
සති අන්ත නිවාඩුවක් ගතකිරීමට රඹුක්කන ගිය මට පුරදොර බස් නැවතුම්පොළට යාබද කඩ එළිපතක දී පොත් වෙළෙන්දෙක් මුණගැසුණි. යසෝදරාවත - තුන්සරණය – කාපිරි හටන – විදුර ජාතක සින්දුව වැනි චූල සම්ප්‍රදායේ කවීන්ගේ කවිපොත් ඔහු ඉදිරියේ ගොඩගැසී තිබුණි. ඔහු මහලු වියට පත් කුඩා කොණ්ඩ ගැටයක් හිස බැඳි අයෙකි. ඔහු ළඟ තිබූ පතපොත අතර වූ විදුර ජාතක කවිපොත මම තෝරා බේරා මිල දී ගතිමි. කෑගලු බසය එනතුරු බස් නැවතුම්පොළේ රැඳී සිට එක හුස්මට කියවූ විදුර ජාතක කවියෙන් අප්‍රමාණ වූ රසයක් මා වින්දෙමි. සති අන්ත නිවාඩුව ගෙවා කොළඹ පැමිණි මම යළි යළිත් විදුර ජාතක කවි මනසින් වාදනය කළෙමි. එහි කව් පද යළි යළිත් මිමුණුවෙමි. එදවස මා සේවය කළේ ගාලු මුවදොර මහ හෝටලයේ ය. සඳුදා උදෑසන මා පදිංචිව සිටි කිරුළපන සිට ගාලු මුවදොර බලා යන තට්ටු දෙකේ බස් රථයකට (ඩබල් ඩෙකර් බසයකට) ගොඩවීමි. වාසනාවකට බස් රථයේ ඉහළ මාලේ පසුපස කොණේ සුව පහසු ආසනයක හිඳගැනීමේ වරම ලැබුණි. වෙනදා පෙම්වතුන් පෙම් කිරීමට වෙන්කර ගෙන සිටි අසුන මෙදින මට ලැබීම පුදුමයට කරුණකි. ගමනේ මදක් දුරක් යන විට කොහේදෝ සිට පැමිණි රසවත් පද වැලක් පද පබඳක් බවට පත්වුණි. එය එදවස තරමක් ඝන බස් ටිකට් පතක ලියා ගැනීමට මම යුහුසුලු වීමි.
අනෝතත්තවිල නෙලුම නෙළාලා යන ගීතයේ මුල් වදන් පෙළ ඒ ඝන බස් ටිකට් පතේ ලියවුණි. පෙරදින රඹුක්කන කඩ පිළේ මහලු වෙළෙන්දාගෙන් ලද කවි පෙළ මෙම පබදෙහි වින්දන මූලය විය. ගීත පද සෙවීමට දැහැන්ගත වූ මම ගාලු මුවදොර හෝටලය ද පසුකර පැරණි පාර්ලිමේන්තු ගොඩනැඟිල්ල තෙක් ගමන් කර සිටියෙමි.
බසයෙන් බැසගත් මම ගාලු මුවදොර පිටියේ තණ නිල්ල හරහා සේවය කළ ගෝල්ෆේස් හෝටලය වෙත පිය නැඟුවෙමි. ඇඟ දහඩිය හෙලමින් පැමිණි මා දුටු මුරකරු ගුඩ් මෝනිං සර්, දුවන්නවත් ගියාදැයි ඇසූ ප්‍රශ්නයට පිළිතුරක් නොදුන් මම සමවැදී දැහැනින් නොමිදී කොන්තෝරුවට ගොස් අසුනේ නැවතුණි. ගීතයේ ඉතිරි කොටස ලියා අවසන් කිරීමට උත්සුක වීමි. හද පබද පද පබදක් බවට පත්වූයේ වැඩ ඇරඹීමට වූ පමාව ද නොතකා ය.
අනෝතත්ත විල නෙළුම නෙළාලා
පීරා වරලස මල් ගවසාලා
නාග ලොවින් බැස නාලිය ගමනින්
වරඟන පිරිවරිනා
එරන්දතිය එනවා
මේ ගීතයට මුල් වින්දනය ලද්දේ විදුර ජාතක කවි පොතෙනි. එහි එන නා රජුගේ දියණිය මනකල් දිව්‍ය නාග රූපිනිය වූ එරන්දතිය කඳුකර හිමව් පියසක සිට බැස එන්නී ය. ඇය එන්නේ භද්‍ර යෞවන වියේ සිටින වරඟන ද පිරිවරකොට ය. එරන්දතියගේ නාලිය ගමන කෝමල ගමන් විලාස හා බැඳි සුපහන් හැඟුම් මම විඳගත්තේ ඇළ - දොළ - ළිද දියට ගිය ගැමි ලියක ගෙනි. මසිත්හි ඇඳි බොහෝ හැඟීම් මනෝගති හා මනෝභාව පරිඥානය පෝෂණය වූයේ රමණීය ගමපියස අද්දැකීම් ඇසුරෙනි.
පෙමට මිහිර දුන් කවියත් – දුකට කියන කවියත් හැමදාමත් මට ගම ම විය.
අනෝතත්ත විල බෞද්ධ සාහිත්‍යයේ සඳහන් පාරිශුද්ධත්වය පිළිබඳ ප්‍රබල ව්‍යංගාර්ථ දනවන පෙදෙසක් ය.
අනෝතත්ත විල හිමාලය වන පියසෙහි පිහිටි විල් සතෙන් එකකි. හිමාලය වටකොට ඇති පර්වත පහක් එය රැක සිටියි. සුදර්ශනකූට – චිත්‍ර කූට – කාල කූට – ගන්ධමාදන හා කෛලාස මෙම පර්වතයෝ ය. මෙම පර්වත අතරින් සුදර්ශන කූටය එය මතට සෙවණ සදයි. බෞද්ධ සාහිත්‍ය ග්‍රන්ථවල සඳහන් පරිදි විලෙහි දිග යොදුන් 150 ක් ද, පළල හා ගැඹුර යොදුන් 50 බැගින් ද වේ. හිම කුළු පිස එන වැසි දිය පිරී සියලු ම ගංඟා මේ විලට වැටෙයි. හිරු රැස දහර හෝ සඳරැස් දහර පිළිබිඹුවක් ලෙස විනා විල් ජල මතට සෘජුව ම නොවැටෙයි. මෙහි ජලය සැමදා සිහිල්ව පවතී. බුදුවරු ද, දෙවිවරු ද මෙහි පැන් සනසති. මෙහි දිය නෑමෙන් සියල්ලෝ පාරිශුද්ධත්වයට පත්වන්නාහයි විශ්වාසයක් පවතී. ඇතැම් දේව ගණයා ජල ක්‍රීඩාවට මෙහි සැපත් වෙති. බුදු වූ සත්වන සතියෙහි බුදුරජාණන් වහන්සේට මුව දෙවීම සඳහා සහම්පති බ්‍රහ්මයා ජලය ගෙනාවේ ද මේ විලෙනි.
අනෝතත්තවිල මේ සෑම අතින් ම බලන විට පාරිශුද්ධත්වය පිළිබඳ ධ්වනිතාර්ථ මතුකර දෙන්නකි. රූප සෞන්දර්යයෙන් අනූන වූ එරන්දති නාලිය – පාරිශුද්ධත්වයම සංකේතවත් කරන විල නෙළුම නෙළාගෙන ඒම වැදගත් ධ්වනිතාර්ථයක් මතු කරන්නකි.
No comments:
Post a Comment