බන්ධුල ජයසිංහයන්ට 1989 රෝහණ වීරසිංහයන්ගෙන් තනුවක් ලැබෙනවා ගීයක් නිර්මාණය කරන්න..
ඔහු එය සීරුවට තනුවේ උඩ පහල යන විදිහට පද පෙළක් ගලපනවා..ඔහු ඇත්තටම එය සත්‍ය කථාවක් කියන්නේ..
බන්ධුල ජයසිංහ රාගම ඉදන් නුගේගොඩ රැකියා කරන ස්ථානයට එන්නේ දුම්රියෙන්.. මිතුරු මිතුරියන් කීපයක් එක්ක..
ඔය අතරින් දෙන්නෙක් ප්‍රේමයක පැටලෙනවා.. ඔවුන් ටික කාලයක් පෙම්සුව වින්දත් ඒක ගෙදරට ආරංචි උන ගමන් ගැහැනු ළමයාගේ ගෙදරින් ගෑනු ළමයාව බල කරලා නවත්තගන්නවා ගෙදර
අර තරුණයට කර කියාගන්න දෙයක් නැතුව ඔහේ කලකිරීමෙන් දුක් වෙවී ජීවිතය ගත කරනවා.. ඒත් බන්ධුල ජයසිංහයන් දන්නවා කවදාවත් මේ තරුණයා ඒ තරුණියට වෛරයක් නොකරපු බව.. මොවුන්ගේ ආදරය දුම්රියෙන් පටන් ගත්තත් හරියට රේල් පීලි වගේ කවදත් එක් වෙන්නේ නෑ..එය ද බන්ධුල ජයසිංහයන් මනා ලෙස මේ ගීයට උපමා කරගෙන තියෙනවා තව දෙගුරුන් මේ ප්‍රේමයට එරෙහි උන එක ගැනැ එහෙම.අද පවතින සුලබ ප්‍රේමයට වඩා ඒ තරුණයාගේ ප්‍රේමය උතුම් නිසාත් එයට වටිනාකමක් දිය යුතු නිසාත් බන්දුල ජයසිංහයන් මෙය තමන්ගේ අත් දැකීමක් බවට පත් කරගෙන රසවත් විදිහට විරහව කැටිකරලා මේ සින්දුව ලියනවා..
කදුලු බිදක් මා වෙනුවෙන්
නොසැලෙන්නයි ඔබේ ඇසින්
ආදරයේ අනුකම්පා
අයදින්නට එපා මගෙන්
කුලුදුල් සෙනෙහස ඔබගේ
පුදකලා දා එකම සිතින්
ඔබ දෙගුරුන් නොපැතූ මා
ලොව තනිවේ නම්
එක මග යනමුත් කිසිදා
හමු නොවෙනා දෙදෙනෙකු නම්
තනිවෙන්නම් සැමදා මා
ඔබ සැනසේ නම්
පද : බන්ධුල ජයසිංහ
තනුව : රෝහණ වීරසිංහ
හඬ : රූකාන්ත ගුණතිලක
No comments:
Post a Comment