ප්‍රේමය කියන්නේ මහ පුදුමාකාර දෙයක්. එහි අර්ථය මෙන්න මේ වගේ කියලා කිසිදු කෙනෙකුට විස්තර කරලා කියන්න අමාරුයි. ඒත් ප්‍රේමය තුළ සතුට, සැනසුම වගේම දුක, කලකිරීම කියන දේ මුසුවී තිබෙනවා කියලා නම් කියන්න පුළුවන්. ආදරය කරලා එක්වුණාම, එහෙමත් නැත්නම් එයින් ජයග්‍රහණයක් අත්වුණාම ලැබෙන සතුට, සැනසුම පරාජයේදී හිමිවෙන්නෙ නෑ. ඇතැම් විට ජීවිත කාලය පුරාවටම දුක, කලකිරීම වගේම පසුතැවීම සෙවනැල්ලක් වගේ ළඟ රැදෙන්න පුළුවන්.
ප්‍රවීණ ගීත රචකයකු වූ ආචාර්ය අජන්තා රණසිංහයන්ටත් මේ වගේ කාලයක් තිබුණා. ඔහු ඒ අත්දැකීම මුසුකොට ගෙන අපූරු විරහ ගීතයක් රචනා කළා.
"තරුණ කාලේ අපි ආදර සබඳතා වල පැටලෙනවා. මටත් එහෙම අත්දැකීමක් තිබුණා". නමුත් අපි වෙන්වුණා. ඔහොම ටික කාලයක් ගෙවී ගියා. එක දවසක් මට මේ ගෑණු ළමයා අහම්බෙන් වගේ මුණ ගැහුණා. ඒ මුණගැසීමත් එක්කම මගේ යටගියාව නැවත සිහිවෙන්න පටන් ගත්තා.
අපහසුවෙන් අමතක කර දමන අතීතයක් නැවත වර්තමානය හා මුසුවන විට හදවත බොහොම දරුණු විදිහට ලෙඩ වෙනවා. ඒකට බෙහෙත් හොයන්න හුඟක් අමාරුයි. ආචාර්ය අජන්තා රණසිංහයන් තුලත් මේ කැළඹීම එදා ඇතුවුණා. ඇයි අපි නැවත හමුවුණේ. ඔහු හදවත තුළ නැඟුණු ප්‍රශ්නයට දිගින් දිගටම උත්තර හොයන්න උත්සාහ ගත්තා.
කෙනෙකුට දරුණු විදිහට ආදරය කළාම ඒ තුලින් හිමිවන විරහ වේදනාව දරාගන්න අපහසුයි. ඒ වගේම හුඟක් දුක් විඳලා අමතක කර දමන අතීතය යළි ඇස් දෙකට පෙනෙන්න එනවිට හිත කෙතරම් අසරණ වෙනවාද? මමත් ඔන්න ඔය අත්දැකීමට මුහුණ දුන්නා. ඇයව යලි අහම්බෙන් මුණගැසීම තුළ මා වින්ද වේදනාව හා ගැටලු සහගත තත්ත්වය තමයි මේ ගීතය තුළ මම ඉස්මතු කොට පෙන්නුවේ.
ඔබ නාඳුනන විරහ වේදනාව පෙරදා වින්දේ මා පමණයි. අදත් විඳින්නේ මා පමණයි කියලා මම සටහන් කළේ ඒකයි.
මේ විරහ ගීතයට අපූරුවට ගැලපෙන ලයාන්විත මිහිරි තනුවක් යෙදුවේ ආචාර්ය වික්ටර් රත්නායකයන්.
මම මේ කාලය වෙද්දී ආචාර්ය අජන්තා රණසිංහයන් රචනා කළ ගීතයක් ගායනා කොට තිබුණේ නෑ වගේම වික්ටර් රත්නායකයන් තනු නිර්මාණය කළ ගීතයක් කියලා තිබුණේ නෑ. මට මේ අවස්ථාවන් දෙකම මේ ගීතය නිසා හිමිවුණා. මේ දෙපොළ මා වෙනුවෙන් නිර්මාණය කළ පළමු ගීතය බවට පත්වුණා. මෙහෙම කිව්වේ ප්‍රවීණ ගායන ශිල්පී සෝමතිලක ජයමහයි.
ඔහු පවසන පරිදි මේ ගීතයට වැඩිම ඉල්ලුමක් තියෙන්නේ විශ්වවිද්‍යාල සිසු සිසුවියන්ගෙනුයි. විශ්වවිද්‍යාල සිසුන් සංවිධානය කරන බොහෝ ප්‍රසංග වලදී මේ ගීතය ගායනා කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිනවා. ඒක ඇත්තටම විශේෂ දෙයක්.
අපි ආයෙත් හමු නොවුනා නම්....
ඉස්‌සර දවසක මිය ගිය සෙනෙහස
යලි ඉපදී මා හද හඬවන්නට
අපි ආයෙත් හමු නොවුනා නම්.....
ඔබ නාදුනනා විරහ වේදනා....
පෙරදා වින්දෙ මා පමණයි......//
හුඟ කලකින් හමුවි සෝ ලතැවුල්
අදත් විඳින්නේ මා පමණයි..
අපි ආයෙත් හමු නොවුනා නම්..
සමුගන්නට නම් අහිමි ආදරෙන්
ආයෙත් ඇයි අප හමු වන්නේ.....//
ආදරයේ කඳුලින් මිය යන්නද
ජිවිත ඉරණම විසඳෙන්නේ....
අපි ආයෙත් හමු නොවුනා නම්..
පදරචනය - ආචාර්ය අජන්තා රණසිංහ
තනුව - ආචාර්ය වික්ටර් රත්නායක
ගායනය - සෝමතිලක ජයමහ
(උපුටා ගැනීම - සමන් ප්‍රියංකර නම්මුනිගේ)
No comments:
Post a Comment