කවුරුත් එන්නැති කවුරුත් දන්නැති
මල් පෙති ඉහිරුණු මල් පාරේ
දවසක හමුවෙමු හමු වී හිනැහෙමු
හිනැහී වැළපෙමු අපි ආයේ…..
ප්රේමයේ සදාකාලික ඉරණම මේ පදවැලේ අපූරුවටට සටහන්ය. ප්රේම කරන අවදියේදී මල් පිපුණු මාවතකදී මුණ ගැහෙන හැම පෙම්වතෙක්ම පෙම්වතියක්ම මුමුනන්නේ මේ කතාවමය.
හමුවීමේ ආශාව හමුවීමේ ප්රීතිය වෙන්ව යාමේ ශෝකය හා වේදනාව ප්රේමයට පොදුය. පෙම්වතුන්ට පොදුය.
සමන් අතාවුදහෙට්ටි මේ ගීතය ලියන්නට ඇත්තේ ඔහුගේම ප්රේමය වෙනුවෙන්ද?
‘‘මේ ගීතය ලිව්වේ මම නොවෙයි.’’ සමන් එක පාරටම කීවේය.
මම පුදුම වෙමින් ඔහුගේ මුහුණ බැලූවෙමි.
‘‘එහෙනම් පද රචනය සමන් අතාවුද හෙට්ටි කියලා තියෙන්නේ…’’
‘‘ඒ වුණාට ඔය ගීතය ලිව්වේ රසිකා කියලා මගේ මිතුරියක්. එයා කවි ලියනවා. අදටත් එයාගේ විනෝදාංශය කවි ලියන එක දවසක්දා එයා ඔය පද හතර ලියලා මගේ ළඟින් තියලා කිව්වේ ඉතුරු ටික ලියා ගන්න කියලා. මේ ගීතයෙ ඊළඟ කොටස් දෙකයි මං ලිව්වේ.
රසිකා කියන්නේ කවුදැයි මම සමන්ගෙන් අසන්නට නොයමි.
අඹු දරුවන් මුනුබුරන් සමඟ ප්රීතිමත් පවුල් ජිවිතයක් ගෙවන සමන්ගේ ප්රීති කුටුම්භය කඩා බිඳ දැමීමේ කිසිම වුවමනාවක් මට නැත. පත්තරකාරයෝ අනුන්ගේ කුණු අවුස්සා පත්තර විකුණා ගන්නවා යන චෝදනාව අහන්නට මා කොහොමටවත් කැමති නැත.
‘‘කපුගේ යාළුවෙක් ද?’’
එනිසා මම සමන්ගෙන් කපුගේ ගැන අසමි.
‘‘ඔව්. මගේ යාළුවෙක්.’’
කැසට් පටි ආපු මුල්ම කාලේ සිංග් ලංකා සමාගම කැසට් පටියක් කළා. මේක එක පැත්තක කපුගේ ගෙනී. අනික් පැත්තේ මාලිනීගේ ගී ඉතින් කපුගේ තමයි දවසක් කිව්වේ. මට සිංදුවක් ලියලා දීපං කියලා ඒ වෙලාවේදියි මම ඔය රසිකාගෙයි මගෙයි සිංදුව කපුගේට දුන්නේ.
ශාන්ත කුමාර විතාන (2017.10.29 සාරවිට)
කවුරුත් එන්නැති
කවුරුත් දන්නැති
මල් පෙති ඉහිරුණු මල් පාරේ
දවසක හමු වෙමු
හමු වී හිනැහෙමු
හිනැහී වැළපෙමු අපි ආයේ
සඳකැන් බොඳවුණු වලා කැදැල්ලේ
තරුකැට අහුරක සිනහා මෝදු කර
කඳුළින් ඉපැදුණු ඉන්ද්රචාපයේ
උදා නොවන සිහිනයක් දකින්නට
දවසක හමු වෙමු
හමු වී හිනැහෙමු
හිනැහී වැළපෙමු අපි ආයේ
සියොලඟ මිහිදුම් සළු අතුරාලා
මන්දාකිනියේ ඔබ හිනැහෙද්දී
උදා ලහිරු සේ මිහිදුම සඟවා
නොකී රහස් දෙණයනට කියන්නට
දවසක හමු වෙමු
හමු වී හිනැහෙමු
හිනැහී වැළපෙමු අපි ආයේ
කවුරුත් එන්නැති
කවුරුත් දන්නැති
මල් පෙති ඉහිරුණු මල් පාරේ
දවසක හමු වෙමු
හමු වී හිනැහෙමු
හිනැහී වැළපෙමු අපි ආයේ
ගායනය - විශාරද ගුණදාස කපුගේ
පද රචනය - සමන් අතාවුදහෙට්ටි
තනුව - එච්.එම්. ජයවර්ධන
No comments:
Post a Comment