Tuesday, July 14, 2020

සිරියහනේ...

එඩ්වඩ් ජයකොඩි මහතා ගායනා කරන සිරියහනේ ලණු ඉහිරී ගීතය ලියල තියෙන්නෙ ලූෂන් බුලත්සිංහල මහතා. එතුමා පවසන විදිහට ගීතයෙන් කියවෙන්නේ තනිකඩ මිනිසෙක්ගේ හැගීම් ගැන. නාරිලතා මල කියන්නේ නාරි දේහයේ හැඩය ගත් මල් වර්ගයක් බවයි පිළිගැනීම. තනිකඩ මිනිසෙක්ගේ පිළිවෙළක් නොමැති ජීවිතය සහ ස්ත්‍රියක පිලිබඳ ඇති බලාපොරොත්තු මෙම ගීතයෙන් කියවෙනවා.

මෙය විසංවාදයකට තුඩු දුන් ගීයකි. ඊට හේතු වූයේ ඊට ඇතුළත් ‘යට ලීයෙන් නාරිලතා මල් පූදින්නේ’ නම් වූ යෙදුමයි. ගීතයේ සමස්තාර්ථය නොදත් ඇතැම්හු එය කුණු හරුපයක් යැයි ද සිතූහ. ඇත්තටම ‘යට ලීයෙන් නාරිලතා මල් පූදින්නේ කොහොමද?’

“නාරිලතා මල් පිපෙන්නේ හිමාලයේ. ඒ මල හරියට නිරුවත් නාරි දේහයක් වගෙ කියලා කියනවා.

ඒ මල දැක්කම භාවනා කරන තාපසයන්ගෙ පවා සිල් බිඳෙනවලු. නවගමුවේ පැරැණි පත්තිනි දේවාලයේ කොස් උළුවස්සක කොස් ගෙඩි පල ගත්තයි කියල කතාවක් මම අහලා තියෙනවා. එයින් පේන්නේ ඒ දේවාලේ තියෙන අනුහස. ඉතින් තනිකඩ මිනිහෙක්ගෙ තනිකම් හිතක තියෙන හාස්කමට යට ලීයකින් නාරිලතා මල් පූදින්න බැරිද?

තවද ලූෂන් බුලත්සිංහල මහතා පවසන පරිදි ඔහු මේ ගීතය රචනා කර තිබෙන්නේ අමරදේව මහතාට. නමුත් එතුමා තමන්ටවත් නොදන්වා ගීතය එඩ්වඩ් ජයකොඩි හට දී තිබෙනවා.

සිරියහනේ ලණු ඉහිරී සුසුම් හෙලන රෑ
මකුළු දැලෙන් සිලි සිලියේ වියන් බඳින රෑ
යට ලීයෙන් නාරිලතා මල් පූදින්නේ...//

ස‍ඳෙන් සඳට මුවාවෙලා කල දවසක් ගෙවී ගිහින්
නෙතට නුහුරු කදුළු බිංදු පැදුරට මුහු වෙලා ගිහින්
යටලීයෙන් නාරිලතා මල් පූදින්නේ...//

සිරියහනේ...

යහන තලා සැප විඳිනා පල දී නැතු‍වා පෙර පින්
මාල වළලු නොතින් අයට අප අමතක වෙලා ගිහින් 
යටලීයෙන් නාරිලතා මල් පූදින්නේ...//

සිරියහනේ...

ගායනය - එඩ්වඩ් ජයකොඩි
පද රචනය - ලූෂන් බුලත්සිංහල
සංගීතය - H.M.ජයවර්ධන

මෙම ගීතය ගැන අපූර්ව විවරණයක් වරක් මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න විසින් සිදුකරනු ලැබ තිබිණි. ඒ මෙපරිදිය.

“සිරියහනේ ලණු ඉහිරි” ගීතය තනිකඩයකුගේ ගීතයක්. ලූෂන් විවාහකයකු වුණත් තනිකඩයකුටත් හිතාගන්න බැරි විදියට තනිකඩ දුක ඒ ගීතයට එකතු කරලා තිබෙනවා. ඒ තනිකඩයා දපලා ඉන්නේ දිරච්ච ලණු ඇඳක.

ස්ත්‍රිය අතපත නොගැවුණු බිත්තිවල මකුළු දැල් බැඳිලා. ගේ ඇතුළේ තියෙන්නේ කොච්චර පාළුවක්ද කියනව නම් සිරි සිරි ගාලා මකුළු දැල් සෙලවෙන සද්දෙ පවා කනට ඇහෙනවා. මෙහෙම වෙලාවක ඇඳේ ඉන්නකොට යට ලීයෙන් නාරිලතා මල් පූදිනවා.



No comments:

Post a Comment

නිදි නැති රැය පුරාවට ...

නිදි නැති රැය පුරාවට කිසි නිමක් නැති සිතිවිලි සයුරටත් වැඩි මිස අඩුත් නැති අවසානයේ දී ඒ හැම බොඳ මීදුමක් සේ ඈතට පාවි පාවි ගිය හැටි මතකයි ජිවිත...